۱۳۹۲ آذر ۱, جمعه

نيمه شب هاي بي خوابي و بي آبي و بي تابي

آخرش اين آب قم وقتي شيرين مي شود كه انواع و اقسام سنگ ها و صخره ها توي
كليه و صفراي لاكردار ما رسوب كرده باشند.
ما به درك، بيچاره بچه هامان.
+از واگويه هاي يك مادر نگران كه حتي بعد از جوشاندن آب، املاح لعنتي را
مي بيند كه توي ليوان براي خودشان مي رقصند درحاليكه او بايد با اين آب
براي كودك دلبندش يك شيشه شير آماده كند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر